از راه بزن بیرون، ای رندِ خطرپیشه!
از خاکِ سکون بَرکن! ای تیشه بر این ریشه!
در ترس چه می‌جویی؟ ای مدعیِ غیرت!
در شک و یقین خو کن، با لذتِ این حیرت!
من عاشقِ مطرودم! آواره‌گی‌ام! دودم!
اسطوره‌ی هرجایی، تاریخیِ نابودم!
حرمت‌شکنِ خویشم، آرامشِ تشویشم!
زندیقِ قسم‌خورده، با فاجعه هم‌کیشم!
زمین شناس ِ حقیری تو را رصد می کرد
به تو ستاره ی خوبم، نگاه ِ بد می کرد
کنارت ای گل زیبا، شکسته شد کمرم
کسی که محو ِتو می شد، مرا لگد می کرد
تو ماه بودی و بوسیدنت نمی دانی
چه ساده داشت مرا هم بلند قد می کرد
بگو به ساحل چشمت که من نرفته چطور
به سمت جاذبه ای تازه جزر و مد می کرد؟
تا تو بودی در شبم، من ماه تابان داشتم
روبروی چشم خود چشمی غزلخوان داشتم
حال اگر چه هیچ نذری عهده دار وصل نیست
یک زمان پیشآمدی بودم که امکان داشتم
ماجراهایی که با من زیر باران داشتی
شعر اگر می شد قریب پنج دیوان داشتم
بعد تو بیش از همه فکرم به این مشغول بود
من چه چیزی کمتر از آن نارفیقان داشتم؟!
من از پشت شبهای بی خاطره
من از پشت زندان غم آمدم
من از آرزوهای دور و دراز
من از خواب چشمان نم آمدم
تو تعبیر رؤیای نادیده ای
تو نوری که بر سایه تابیده ای
تو یک آسمان بخشش بی طلب
تو بر خاک تردید باریده ای
تو یک خانه در کوچه ی زندگی
تو یک کوچه در شهر آزادگی
با همه ی بی سر و سامانی ام
باز به دنبال پریشانی ام
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی ام
دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده ام تا تو بسوزانی ام
آمده ام با عطش سال ها
تا تو کمی عشق بنوشانی ام
گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
گاهی تمام حادثه از دست می رود
گاهی همان کسی که دم از عقل میزند
در راه هوشیاری خود مست می رود
گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلب خون شده بشکست میرود
اول اگرچه با سخن از عشق آمده
آخر خلاف آنچه که گفته است می رود
(ترانه و نثر)
قسمت اول:
پیشگفتار
از سالها قبل به این موضوع فکر میکردم که روزی , ترانه در مراکز آکادمیک ودانشگاهی مطرح شود و مورد بحث وبرسی وتحقیق قرار گیرد تا گامی باشد در جهت هرچه بیشتر به رسمیت شناخته شدن این بخش مهم از ادبیات که خوشبختانه اتفاقاتی مثل پیشنهاد مسئولیت کانون ادبی دانشکده ی ادبیات دانشگاه تهران به اینجانب -که به مدت یکسال این مسئولیت را به عنوان یک ترانه سرا به عهده گرفتم -, پایان نامه های دوستان ترانه سرا در مقاطع لیسانس و فوق لیسانس دانشکده های ادبیات با موضوع ترانه وترانه سرایی , ارئه ی پایان نامه ای با مضمون ترانه درتیتراژ سریالهای تلوزیونی بعد از انقلاب در دانشکده ی صدا و سیما , برگذاری خانه ی ترانه در فرهنگستان هنر و .... همه وهمه خبر از به رسمیت شناخته شدن قاطع ترانه در مجامع آکادمیک ودانشگاهی داشت و در حال حاضر نیز تلاش ترانه سرایان عزیز ((مهدی ایوبی )) و ((روزبه آزادی )) که پیشقدم شدند وبا تلاش و دقت , رسم الخط زبان گفتار را تدوین و پیشنهادهای تکمیلی را در این مجموعه اعلام کردند , قدم بزرگ دیگریست در تحکیم جایگاه ترانه و ترانه سرایان در ادبیات ایران .
