نتیجه ی مهر ونامهری رهبر به ملت

در مسجد جمعه شهر دمشق ، در کنار مرقد مطهر حضرت یحیی پیغمبر علیه السلام به عبادت و راز و نیاز مشغول بودم ، ناگاه دیدم یکی از شاهان عرب که به ظلم و

ستم شهرت داشت برای زیارت قبر یحیی علیه السلام به آنجا آمد و دست به دعا برداشت و حاجت خود را از خدا خواست .

درویش و غنی بنده این خاک و درند

آنان که غنی ترن محتاجترند

 

پس از دعا به من رو کرد و گفت : از آنجا که فیض همت درویشان (مستمندان ) عمومی است آنها رفتار درست و نیک دارند (تقاضا دارم ) عنایت و دعایی برای من کنند ، زیرا گزند

دشمنی سرسخت ، ترسان هستم .

به شاه گفتم : بر ملت ناتوان مهربانی کن ، تا از ناحیه دشمن توانا نامهربانی و گزند نبینی .

 

به بازوان توانا و فتوت سر دست

خطا است پنجه مسکین ناتوان بشکست 

 

نترسد آنکه بر افتادگان نبخشاید ؟

که گر ز پای در آید ، کسش نگیرد دست

 

هر آنکه تخم بدی کشت و چشم نیکی داشت

دماغ بیهده پخت و خیال باطل بست 

 

زگوش پنبه برون آر و داد و خلق بده

و گر تو می ندهی داد ، روز دادی هست .

 

(گلستان سعدی)